Liderlik yetileri, kişilik gelişiminde ve sosyal ilişkilerin tanımlanmasında önemli bir rol oynar. Bu çalışma, liderlik yetilerinin kişilik oluşumundaki sosyo-psikolojik önemini ve bunların kişilerarası ilişkiler ve sosyal yapılar üzerindeki etkilerini derinlemesine araştırmaktadır. Liderlik, bireyin kendine güven, sosyal yeterlilik ve duygusal denge gibi kişisel özelliklerinin yanı sıra, çevresel ve durumsal faktörlerle şekillenir. Bu bağlamda, liderlik becerilerinin gelişimi ve uygulanması, bireyin kendilik algısını ve sosyal etkileşimlerini büyük ölçüde etkiler. Çalışma, liderlik teorilerini, özellikle de özellik teorileri, durumsal teoriler ve dönüşümcü liderlik yaklaşımlarını ele alarak, liderlik özelliklerinin farklı yönlerini vurgulamaktadır. Özellik teorisi, başarılı liderlerde sıkça rastlanan kendine güven, sosyal yeterlilik ve duygusal istikrar gibi özellikleri tanımlarken, durumsal teoriler, liderin esneklik ve uyum yeteneğinin bağlam ve koşullara göre önemini vurgular. Dönüşümcü liderlik ise, takipçileri daha yüksek hedeflere ulaşmaları ve kişisel gelişim sağlamaları için motive eden ve ilham veren liderlerin rolüne odaklanır. Liderlik yetilerinin kişilik gelişimindeki rolü, bireyin kendini farkındalığı, iletişim becerileri, empati ve stratejik düşünme gibi çeşitli mekanizmalar aracılığıyla gerçekleşir. Liderler, dürüstlük, güvenilirlik ve adalet gibi değerleri sergileyerek, takım içinde güven ortamı yaratır ve kişilerarası ilişkileri güçlendirir. Ayrıca, liderlerin motivasyon ve ilham verme yetenekleri, grup dinamiklerini ve genel verimliliği artırarak, olumlu bir atmosfer yaratır.

Bu çalışma, kültürel coğrafya perspektifinden 19. yüzyıl Osmanlı saraylarında kullanılan mobilyaları incelemektedir. Mobilya, yalnızca bir kullanım aracı değil, aynı zamanda mimarinin bir parçası ve bir aksesuar olarak da değerlendirilmiştir. 19. yüzyılda Osmanlı saraylarındaki mobilyalar, Avrupa'daki stil değişimlerinden etkilenmiş ve bu süreçte Barok, Rokoko ve Art Nouveau gibi çeşitli Avrupa mobilya tarzları Osmanlı saraylarında benimsenmiştir. Araştırma, mobilya kavramının ve tarihinin yanı sıra, Osmanlı Devleti'nin Avrupa ile olan kültürel etkileşimlerini ve bu etkileşimlerin mobilya sanatına olan yansımalarını ele almıştır. Özellikle Dolmabahçe, Yıldız ve Beylerbeyi Sarayları'ndaki mobilyalar detaylı bir şekilde incelenmiş, bu saraylarda kullanılan mobilyaların hem yerel hem de batılı tarzlardan nasıl etkilendiği ortaya konulmuştur. Çalışmanın bulguları, Osmanlı saray mobilyalarının, dönemin mimari ve estetik anlayışları ile uyumlu bir şekilde geliştiğini ve zengin bir kültürel etkileşimin sonucu olarak şekillendiğini göstermektedir.

Afet yönetimi toplumsal refah ve ekonomik kalkınmayı sağlamak için kritik önem taşıyan çok yönlü bir alandır. Japonya, doğal afetlere karşı dayanıklılık sağlama konusundaki uzun geçmişiyle, dünya çapında afet yönetimi uygulamaları için bir örnek teşkil etmektedir. Bu çalışma Japonya'nın afet yönetimi ve dirençlilik stratejilerini ayrıntılı olarak incelemiş ve Türkiye'de uygulanabilecek olası uygulamaları ortaya koymuştur.

Japon deneyimi afetlere karşı dirençli kentler inşa etmenin kapsamlı bir yaklaşım gerektirdiğini vurgulamaktadır. Japonya'nın başarısı gelişmiş afet yönetim sistemleri, deprem hazırlıkları, sürdürülebilir kentsel planlama, doğa tabanlı çözümler ve toplumsal bilinçlendirme gibi çeşitli faktörlerin bir araya gelmesinden kaynaklanmaktadır. Türkiye, bu stratejilerden önemli dersler çıkarabilir ve kendi afet yönetimi sistemini güçlendirmek için bunları uyarlayabilir.

Çalışmanın bulguları Türkiye'nin afet direncini artırmak için benimseyebileceği birkaç somut öneriyi desteklemektedir. Bunlar arasında afet yönetimi sistemlerini güçlendirmek, yerel yönetimlerin kapasitelerini artırmak, toplumun afet bilincini artırmak, sürdürülebilir kentsel planlamaya yatırım yapmak, yenilikçi teknolojik çözümleri benimsemek ve yaşlanan nüfusun afetlere karşı kırılganlığını azaltmak için özel programlar geliştirmek yer almaktadır. Bu önerilerin uygulanmasıyla Türkiye, afetlere karşı daha dayanıklı ve etkili bir ulusal sisteme sahip olacak ve topluluklarını gelecekteki doğal afetlerin olası etkilerinden daha iyi koruyabilecektir. Ayrıca, bu çalışma, uluslararası toplumun afet risklerini azaltma ve afetlere karşı dirençli topluluklar inşa etme konusundaki devam eden çabalarına da katkıda bulunmaktadır.

Bu çalışmada Cumalıkızık köyü’nün film turizmi açısından kültürel ve doğal özellikleri incelenmiştir. Osmanlı tarihinin en eski köylerinden olan Cumalıkızık köyü’nün zaman içerisinde tanıtımının artmasıyla birlikte gösterdiği gelişim sayesinde nasıl önemli bir destinasyon merkezi olduğunu incelemektedir. Çalışma da köyün olumlu ve olumsuz yönleri incelenmiştir ve görüşmeler yapılmıştır. Cumalıkızık’ gelen turistler, Cumalıkızık’ta ki esnaf ve Cumalıkızık’ta yaşayan halkla görüşmeler yapılmıştır. Bu görüşmeler sonucunda toplam 12 katılımcıya 4 farklı soru yöneltilmiştir. Görüşmeler sonucunda köyün çekici ve itici faktörleri belirlenmiştir. Kınalı Kar dizisi sayesinde köyün popüleritesinin artması, kültürel nedenler, tarihi nedenler gibi farklı sonuçlara ulaşılmıştır. Bu sonuçlar sonucunda köyün daha çok turist çekmesi için öneriler verilmiş, eksik ya da olumsuz yönleri tartışılmıştır.

This research examines the pedagogical conditions influencing the professional career development of teachers in future early childhood education institutions. It explores the meaning and importance of the career concept in education, types of careers, and conditions for professional career formation. The study addresses the content of professional career development for teachers and the use of various methods. It also analyzes the place of the professional career concept in the literature and references relevant sources. The research focuses on the implementation and effects of modern pedagogical methods and geographical variables in early childhood education. It considers the interaction between innovative teaching practices and geographic context, including factors like regional educational policies, cultural differences, and resource accessibility. By examining the conditions for teachers' career development, the study highlights the importance of pedagogical support systems and continuous professional development. It emphasizes how career development enhances teachers' professional skills and pedagogical competencies, leading to improved early childhood education quality. The research synthesizes existing literature to offer a comprehensive understanding of the intersection between career development, pedagogical practices, and geographic variables. It identifies knowledge gaps and suggests areas for further research. In conclusion, this research underscores the significance of integrating modern pedagogical methods with geographic awareness to create effective early childhood education environments, supporting both teachers' professional growth and diverse learners' needs.