Karkarçay Havzası, Azerbaycan’ın batısındaki Karabağ bölgesinde yer alan bir havza olup yakın zamanda Ermenistan işgalinden kurtarılmıştır. Hocalı, Şuşa ve Hankendi gibi kadim şehirlerin bulunduğu bu sahada imar faaliyetlerinin hız kazanacağı düşünüldüğünde, inşa faaliyetlerinin sıhhatli bir biçimde yürütülmesi elzemdir.  Bu bakımdan havza içinde öncelikli olarak rölyefin mahiyeti ortaya konulmalı, daha sonra buna uygun inşa süreci yürütülmelidir. Bu amaçla kaleme alınan çalışmada rölyef, morfometrik analizler vasıtası ile değerlendirilmiş, analizler sonucunda hangi bölgede ne gibi sorunlar yaşanacağı öngörülmüştür. Alansal, yüzeysel ve çizgisel olmak üzere üç başlık altında toplanan analiz ve değerlendirmeler sonucunda havzanın memba kısmı ile mansap kısmı arasında farklı süreç ve sorunların var olduğu gözükür. Buna göre özellikle eğim, yükselti, aşınım süreçleri ve vadi yoğunluğu gibi unsurlar zemin stabilitesi açısından önem arz etmektedir. Öyle ki eğim koşulları havzanın yukarı kesiminde önemli bir problem iken aşağı kesimde vadi yoğunluğu ve drenaj sistemi ile alakalı sorunlar görülmektedir

This study examines the use of values inherited from ancient times in primary school textbooks. Specifically, it focuses on how the works of the New Methodist school's supporters were integrated into Uzbekistan's educational system across different historical periods and their impact on the moral education of primary school students. Spanning from the early 1900s to the present day, the role and utilization of these works in education have been subjected to criticism and bans under Soviet pressure. In the post-independence period, the inclusion of this pedagogical heritage in textbooks has increased, yet the study reveals that this integration is still insufficient and does not fully meet the educational needs. The research highlights the importance of a more comprehensive
use of these historical educators' works, proposing recommendations to enrich the moral and educational development of students.

Turizmin kaynağı keşfetme arzusudur. İnsanoğlunun görmek, tanımak, dinlenmek ve eğlenmek için yaptığı geziler, bir bölgeye ya da ülkeye turist çekmek için yapılan tanıtımlar, o bölgedeki ekonomik ve kültürel faaliyetler turizmi oluşturur. Turizmin günümüzde ekonomiye katkısı göz ardı edilemeyecek kadar büyüktür. Şehirlerde bulunan turistik alanların korunması, restore edilerek günümüze ulaştırılması, reklam ve tanıtımlarının yapılıp bölgeye talebin artmasını sağlamak turizm için önemlidir.

Bu çalışmanın amacı ise Alacahöyük ve Hattuşaş’ın geçmişten günümüze olan değişiminin ve gelişiminin incelenerek Çorum turizmine katkılarını gözler önüne sermektir. Çalışma doğrultusunda betimsel analiz ve nitel araştırmaya yöntemlerinden görüşme yöntemi kullanılacaktır. Yöntemi geçerli hale getirmek için ise Alacahöyük ve Hattuşaş’ın bölgeye turizm ve turist katkısı araştırılıp görüşme yapılacaktır. Bölge turizminin adını duyurmak için yapılan reklam, tanıtım ve belgeseller incelenerek yeterli olup olmadığı hakkında görüşler de beyan edilecektir.

Sonuç olarak Çorum turizmini, tarih turizmi oluşturmaktadır. Bölgeye gelen turistlerin özellikle en uğrak mekânı dünya miras listesine giren Hattuşaş’tır. Çorum’u dünyaya tanıtarak bir üne kavuşması ziyaretçi sayısında Alacahöyük’ün önüne geçmesine neden olmuştur. Günümüzde hâlihazırda turizm potansiyeli olan bu iki bölgenin, gelen ve gelecek olan turizm istekleri doğrultusunda turizme daha çok kazandırılmaya çalışılmaktadır. Çorum’u turizm sektörüne bağlayan en önemli etkenlerin Alacahöyük ve Hattuşaş olduğu gözlemlenmiş olup veri ve istatistiklerle bu sonuca varılmıştır.

Araştırma, Özbekistan'daki okul öncesi eğitim modelinin çocukların bilişsel, sosyal, duygusal ve fiziksel gelişimlerini kapsamlı bir şekilde destekleyen çocuk merkezli bir yaklaşım benimsediğini ortaya koymaktadır. Bu model, çocukların öğrenme hızlarına ve ilgi alanlarına uygun bireyselleştirilmiş öğrenme planları sunarken, oyun tabanlı ve proje tabanlı aktivitelerle öğrenme süreçlerini zenginleştiriyor. Çevresel eğitim ve sürdürülebilir yaşam pratiklerinin müfredatta önemli bir yer tutması, çocuklara doğayı koruma ve çevresel sorumluluk almanın önemini vurguluyor. Ayrıca, kültürel çeşitliliğe ve farklı kültürler arası empati kurma becerilerine odaklanan eğitim içerikleri, çocukların küresel bir perspektif geliştirmelerine yardımcı oluyor. Araştırma, öğretmenlerin sürekli profesyonel gelişimine yönelik desteklerin önemini vurgulayarak, eğitimcilerin çocuk merkezli öğretim yaklaşımları ve yenilikçi eğitim metodolojileri konusunda daha donanımlı hale gelmelerinin gerekliliğine dikkat çekiyor.
Araştırmanın önerileri, Özbekistan'daki okul öncesi eğitim modelinin daha da iyileştirilerek, çocukların gelişimine daha fazla katkıda bulunabileceğini ve onları geleceğin zorluklarına karşı daha iyi hazırlayabileceğini belirtiyor. Bu öneriler, çocukların bireysel yeteneklerinin desteklenmesi, çevresel bilincin artırılması, kültürel çeşitliliğin takdir edilmesi, teknolojinin etkin kullanımı ve eğitim sürecine aile ve toplumun dahil edilmesi gibi çeşitli alanları kapsıyor. Uygulanması durumunda, bu önerilerin, çocukların bütünsel gelişimini destekleyecek ve onları hayata daha iyi hazırlayacak bir eğitim ortamının oluşturulmasına katkıda bulunacağı öngörülmektedir.

Günümüzün şiddet dolu zamanlarında kişisel eğitimde ailenin önemini vurgulamak, gençlere aileye değer vermeyi öğretmek ve pedagojik yönde eğitim gören gençlere aile pedagojisinin özünü aktarmak önemlidir. İnsandaki tüm iyi niyet, erdem, değerler, vatan sevgisi, anne-babaya saygı, çalışkanlık, cömertlik vb. ilk olarak ailede şekillenir. Özbek ailesi asırlardır süregelen güçlü manevi değerlerini koruyarak gelecek nesillere aktarıyor. Ailede sağlıklı bir atmosfer ve büyükler arasında iyi ilişkiler varsa, bu tür ailelerde yetişen gençler hiç şüphesiz anne ve babasına hürmet eden, büyüklerine hürmet eden, kalbi ve dili temiz insanlar olarak yetişecektir. Çocuk sahibi olacak kadar şanslı olan her ebeveyn, çocuğuna sonsuz sevgi göstermek, yaptığı işlerle, başarılarıyla gurur duymak, ülkesinin sadık bir vatandaşı olmak ister. Anne-babalar çocuklarının bilgili olmasını, aydınlanma yolunda yürümesini ve dürüst çalışmasını isterler ve bu konuda yorulmadan çalışırlar, çocuğuna iyi bir eğitim verebilmek için çabalarlar.

Bugün, genç nesile aile değerleri ruhuyla eğitim vererek ebeveynlerini ve Anavatanını sevmeyi öğretmek ve onları sıkı çalışma ve insancıllık konusunda eğitmek için ebeveynler ve yetişkinler örneğini kullanmak acil bir pedagojik sorundur. Özellikle günümüz gençliğinde aileye ilişkin kolektif bilginin oluşturulması konusu devlete, topluma, mahalle ve eğitim sistemine, anne-babaya düşen sorumlu bir görevdir.